Bron: BNN-VARA (NPO)
Hèhè, na een dag noeste arbeid hebben we het wel verdiend: een goed glas wijn. We drinken gemiddeld 20 liter per persoon per jaar . Lekker uitgeput op de bank, met een rode Australische, een witte Duitse, of een Franse rosé. Maar is die wijn ook duurzaam? Bestaat er zoiets als een groene wijn?
Om daar achter te komen moeten we kijken naar alles tussen de druif aan de wijnrank tot hoe de godendrank je glas bereikt.
Is er bijvoorbeeld genoeg water op de plekken waar druiven groeien? In Argentinië, Australië en Spanje is er geen overvloed aan water. De druiven moeten toch drinken, dus wijnvelden worden met kostbaar drinkwater geïrrigeerd. Daarom zijn de wijnen uit deze landen minder goed voor het milieu. De productie van één liter Australische wijn vergt bijna 500 liter water .
Voor conventionele wijnbouw wordt veel landbouwgif gebruikt. Wijnboeren die biologische wijn maken, moeten zich aan strenge regels houden. Zo moeten ze minder sulfiet en bestrijdingsmiddelen gebruiken dan voor ‘gewone’ wijn.
Om je wijntje naar je keukentafel te brengen kost ook veel energie: meer dan de helft van de productie van bijvoorbeeld een glas chianti uit Italië gaat naar het bottelen, verpakken en vervoeren.
Een wijn van overzee kost natuurlijk veel meer energie en draagt meer bij aan de opwarming van de aarde. Zo’n wijnfles per vrachtschip uit Australië zorgt voor 35% méér CO2-uitstoot.
Koop dus gerust een fles biologische wijn die niet een oceaan heeft hoeven oversteken. Nu denk je misschien, nou geef mij dan maar een biertje van om de hoek. Maar dat maakt weinig uit . Een glas wijn kost van druif-tot-glas ongeveer evenveel energie als een glas bier.
Proost!